1. Sufjan Stevens - Carrie & Lowell (Asthmatic Kitty)

Το ίδιο συναίσθημα, 21 χρόνια μετά.
Τα drones στο τέλος του Blue Bucket of Gold δεν αφήνουν τίποτα όρθιο.


2. Kendrick Lamar - To Pimp a Butterfly (Aftermath/Interscope)
3. Tame Impala - Currents (Interscope)
4. Julia Holter - Have You In My Wilderness (Domino)
5. Natalie Prass - Natalie Prass (Spacebomb)
6. Kamasi Washington - The Epic (Brainfeeder)
7. D'Angelo - Black Messiah (RCA)
8. Triptides - Azur (Requiem Pour un Twister)
9. Beach House - Thank your lucky stars (Sub Pop)
10. Father John Misty - I Love You, Honeybear (Sub Pop)
11. Blur - The Magic Whip (Parlophone)
12. John Grant - Grey Tickles, Black Pressure (Bella Union)
13. Jamie XX - In Colour (Young Turks)
14. DMX Krew - There Is No Enduring Self (Mystic & Quantum)
15. Knxwledge - Hud Dreems (Stones Throw)
16. Ultimate Painting - Green Lanes (Trouble in Mind)
17. The Jon Spencer Blues Explosion - Freedom Tower – No Wave Dance Party 2015 (Mom & Pop)
18. Ryley Walker - Primrose Green (Dead Oceans)
19. Thee Oh Sees - Mutilator Defeated at Last (Castle Face)
20. Ex Hex - Rips (Merge)

2. Kendrick Lamar - To Pimp a Butterfly (Aftermath/Interscope)

Έβγαλε τον πιο τολμηρό ηχητικά δίσκο της χρονιάς, χωρίς εκπτώσεις, με πρωτοφανές θράσος στην επιλογή συνεργατών και με ενορχηστρωτική διάθεση που θα λειτουργήσει καταλυτικά στο hip hop των επόμενων χρόνων. Keep on keepin' on, Kendrick.

3. Tame Impala - Currents (Interscope)

Τα claps στο "Let it Happen".

Η μπασογραμμή του "The Less I Know The Better".

Το drum break στο "Past Life".

To "Εventually".

To ρεφραίν του "Reality in Μotion".

Τα hi-hats στο "New Person, Same Old Mistakes".

4. Julia Holter - Have You In My Wilderness (Domino)

Έχουν ψηφιστεί 666 albums αλλά μόνο η Julia έχει σημασία.

5. Natalie Prass - Natalie Prass (Spacebomb)

Προσπαθώ να μαζέψω το σαγόνι μου από το Φλεβάρη. Μόνο με τα έγχορδα του "Christy" βάζει φωτιά σε όλα τα presets του κόσμου.

6. Kamasi Washington - The Epic (Brainfeeder)

Ένα δίσκο του Stan Getz έχω και το Blue Train του Coltrane, ως εκεί φτάνει το ενδιαφέρον μου για το σαξόφωνο (άντε, να βάλουμε και τους Morphine). 

Το τελευταίο πράγμα λοιπόν που ένιωθα την ανάγκη να ακούσω στην αρχή του χρόνου ήταν 14λεπτα jazz sax-heavy έπη με full μπάντα και 12μελή χορωδία. 

Χαίρομαι τόσο που δεν είχα ιδέα.

7. D'Angelo - Black Messiah (RCA)

Ο δίσκος ξεκινάει με το Sugah Daddy, τα τρία τραγούδια που προηγούνται ας τα χρεώσουμε σε όσα πέρασε τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια.
Για τα υπόλοιπα 45 και κάτι λεπτά μου είναι αδύνατο να σταματήσω να κουνάω το κεφάλι μου, νομίζω ότι δεν υπάρχει καλύτερο σερί φέτος από το Back To The Future/ Till It's Done/ Betray My Heart.
Το comeback των Blur ήταν μαγικό αλλά αυτό το χρειαζόμουν περισσότερο.

8. Triptides - Azur (Requiem Pour un Twister)

Οι αναγνώστες του Wire και οι κυνηγοί του νέου ας προσπεράσουν, εδώ η φάση είναι Καλιφόρνια και Byrds, Byrds, Byrds.

9. Beach House - Thank your lucky stars (Sub Pop)

Θα μπορούσε στη θέση του να είναι το Depression Cherry αλλά εδώ έχει "Traveller", "All your Yeahs", "Somewhere Tonight".
Και τη στιγμή που το '"Elegy to the void" περνά τα 3.30".

10. Father John Misty - I Love You, Honeybear (Sub Pop)

Μια χαρά τοποθετείται ο Πάτερ:

Oh, I just love the kind of woman who can walk over a man
I mean like a god damn marching band

I hate that soulful affectation white girls put on
Why don't you move to the Delta?

I've become jealous, rail-thin

Prone to paranoia when I'm stoned

If this isn't true love, someone oughta put me in a home

11. Blur - The Magic Whip (Parlophone)

Για το Thought i was a spaceman μπήκα και έμεινα ως το τέλος. Εντυπωσιακά ουσιαστικό comeback. 

12. John Grant - Grey Tickles, Black Pressure (Bella Union)

Εδώ ισχύει to "Please do not read the lyrics whilst listening to the recordings" που έγραφε στους δίσκους των Pulp, ο Jarvis.

Λέω να τους τυπώσω να τους έχω πάντα πάνω μου.

13. Jamie XX - In Colour (Young Turks)

Να κάνουμε ένα kickstarter για να βγάλουμε το δίσκο χωρίς το "I Know There's Gonna Be (Good Times)".

14. DMX Krew - There Is No Enduring Self (Mystic & Quantum)

Θα έχουμε πάντα τα 4/4, Ed. Και το 808 προφανώς.

15. Knxwledge - Hud Dreems (Stones Throw)

Μονόλεπτα υπέροχα θέματα, σαν να συγκέντρωσε κάποιος όλα τα ιντερλούδια του κόσμου σε ένα μέρος. Επίσης, καλωσήλθες πίσω ορχηστρικό hip hop.

16. Ultimate Painting - Green Lanes (Trouble in Mind)

Υπάρχουν group που δε θα υπήρχαν χωρίς το ντεμπούτο των Velvet Underground και άλλα που δε θα υπήρχαν χωρίς τον τρίτο δίσκο τους. 

Αυτοί οι δύο ανήκουν ξεκάθαρα στους δεύτερους, περιορίζουν τις ενορχηστρώσεις στα βασικά, ρίχνουν τα bpm κάτω από 60 και τα κομμάτια σπάνια ξεπερνούν το 3λεπτο. 

16 καρδούλες στη σειρά.

17. The Jon Spencer Blues Explosion - Freedom Tower – No Wave Dance Party 2015 (Mom & Pop)

Permanent vacation.

18. Ryley Walker - Primrose Green (Dead Oceans)

There are colors that you can hear λένε οι Ex Hex στο Waste your time.

19. Thee Oh Sees - Mutilator Defeated at Last (Castle Face)

Βγήκαν και μας έκαναν άνω-κάτω στο Plissken, στις 6 το απόγευμα με τον ήλιο ντάλα.
Έγραψαν αργό κομμάτι με organ πέρασμα αλά Μanzarek και την έβγαλαν καθαρή.
Άξια στη θέση 19 (και χαμηλά είναι).

20. Ex Hex - Rips (Merge)

Πεθαίνω για κιθαριστικά σόλο σε 3λεπτα κομμάτια.

Επίσης οποιαδήποτε μπάντα με κάνει να τραγουδάω με κατεβασμένο παράθυρο "you're a warrior, warrior, warrior", μπαίνει στη λίστα.