Ένα δίσκο του Stan Getz έχω και το Blue Train του Coltrane, ως εκεί φτάνει το ενδιαφέρον μου για το σαξόφωνο (άντε, να βάλουμε και τους Morphine).
Το τελευταίο πράγμα λοιπόν που ένιωθα την ανάγκη να ακούσω στην αρχή του χρόνου ήταν 14λεπτα jazz sax-heavy έπη με full μπάντα και 12μελή χορωδία.
Χαίρομαι τόσο που δεν είχα ιδέα.
No comments:
Post a Comment